دنیای آبی یک ماهی قرمز

دلم برای یه زندگی معمولی تنگ‌ه. نه که الان موقعیت ویژه و عجیب‌وغریبی داشته باشما؛ صرف اینکه مثل همیشه از نور و روشنایی لذت ببرم و در عین دوست‌داشتنش ازش فرار نکنم توی اتاقم با پرده‌های کشیده‌ش و شب‌ها برام ترسناک نباشن. که ذهنم حول این نچرخه روز رو چه‌طوری شب و شب رو چه‌طوری روز کنم. درست‌ه که همین هفته‌ی پیش بود که داشتم از شیراز لذت می‌بردم، ولی افسردگی نمی‌گه که دوباره کی پیداش می‌شه و توی خودت و فکرات اسیرت می‌کنه. دنیای آبی یک ماهی قرمز...

که شب من هیچ ستاره‌ای نداشت. دنیای آبی یک ماهی قرمز...